Tipi: İtici Güç

Tanımı: Bir yıl içinde, ülke sınırları içinde belirli alanlardaki daimi ikametgah adres değişiklikleri iç göç olarak tanımlanmıştır.

Birimi: Kişi

Önem: Nüfus ve çevre ilişkisinin kökeninde ekonomik faktörler yatmaktadır. Bütün ülkelerde olduğu gibi ülkemizde de iç göç olgusunun ana nedenleri arasında, ekonomik, sosyal, kültürel, coğrafik, demografik ve siyasi nedenler yer almaktadır. Hızlı nüfus artışı ve köyden kente göçler gibi demografik hareketlerin gerisinde hep ekonomik kalkınmanın zorunlu kıldığı şartlar söz konusudur. Bu şartlar çevre konusunda "nema" ile yetinmeyip "kapitali" erittiği için kalkınmanın da sürdürülebilir olması tehlikeye girmektedir.

Değerlendirme:

Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi sonuçlarına göre 2007-2008 döneminde ülkemizde iller arası göç eden nüfus 2.273.492 kişi iken, 2016-2017 döneminde 2.684.820 kişi olmuştur. Bu değerlerde ülkemizde bulunan yabancı uyruklu nüfus kapsanmamıştır.

2016-2017 döneminde net göçün (aldığı göç ile verdiği göç arasındaki fark) en fazla olduğu iller; Ankara (32.042 kişi), Kocaeli (27.538 kişi) ve İzmir (24.618 kişi),  en düşük olduğu iller Ağrı (-17.931 kişi), Van (-16.298 kişi) ve Adana (-13.325 kişi) olmuştur^[1].

GRAFİK 1- GÖÇ EDEN NÜFUS, 2008-2017

Kaynak: TÜİK, Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi sonuçları, 2007-2017

Not: Bu değerlerde ülkemizde bulunan yabancı uyruklu nüfus kapsanmamıştır.

Veri dosyası için tıklayınız.

KAYNAKLAR

[1] Türkiye İstatistik Kurumu Başkanlığı, İç Göç İstatistikleri, Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi Göç İstatistikleri, 2008-2017, http://www.tuik.gov.tr/VeriBilgi.do?alt_id=1067