Tipi: İtici Güç

Tanımı: Bir yıl içinde, ülke sınırları içinde belirli alanlardaki daimi ikametgah adres değişiklikleri iç göç olarak tanımlanmıştır.

Birimi: Kişi

Önem: Nüfus ve çevre ilişkisinin kökeninde ekonomik faktörler yatmaktadır. Bütün ülkelerde olduğu gibi ülkemizde de iç göç olgusunun ana nedenleri arasında, ekonomik, sosyal, kültürel, coğrafik, demografik ve siyasi nedenler yer almaktadır. Hızlı nüfus artışı ve köyden kente göçler gibi demografik hareketlerin gerisinde hep ekonomik kalkınmanın zorunlu kıldığı şartlar söz konusudur. Bu şartlar çevre konusunda "nema" ile yetinmeyip "kapitali" erittiği için kalkınmanın da sürdürülebilir olması tehlikeye girmektedir.

Değerlendirme:

Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi sonuçlarına göre 2007-2008 döneminde ülkemizde iller arası göç eden nüfus 2.273.492 kişi iken, 2019-2020 döneminde 2,3 milyon kişi olmuştur. 2007-2008- döneminde %3,2 olan iller arası göç eden nüfusun toplam nüfusa oranı 2018 yılına kadar yükselişte iken, 2019-2020 dönemine gelindiğinde %2,8’e düşmüştür. Bu değerlerde ülkemizde bulunan yabancı uyruklu nüfus kapsanmamıştır.

2019-2020 döneminde en fazla göç alan iller; Tekirdağ, Yalova ve Muğla, en fazla göçveren iller Gümüşhane, Bayburt ve Tokat olmuştur [i] .

GRAFİK 4- GÖÇ EDEN NÜFUS, 2008-2020

Kaynak: TÜİK, Adrese Dayalı Nüfus Kayıt Sistemi sonuçları, 2007-2018 TÜİK; Türkiye İstatistikleri 2020 Broşürü,

Not: Bu değerlerde ülkemizde bulunan yabancı uyruklu nüfus kapsanmamıştır.

[i]  Türkiye İstatistik Kurumu Başkanlığı, https://www.tuik.gov.tr/media/announcements/turkiye_ istatistikleri_2020.pdf