Tipi: Tepki

Tanımlar:

Karbon Yutağı: Karbondioksiti atmosferden yutarak depolayan doğal veya insan yapımı sistemler. Ormanlar en yaygın yutak türüdür. Ayrıca, toprak, turba, permafrost (sürekli donmuş) toprak tabakaları, okyanus suyu ve derin okyanustaki karbonat çökeltileri diğer yutak şekilleridir ^[1].

Karbon Tutma: Karbonun belirli bir süre boyunca atmosfere salınmasını engelleyen bir şekilde yakalanması süreci. Karbonun atmosferden çıkarılması ve bir depoda saklanması süreci ^[1].

Birimi: CO₂ Eşdeğeri Gg

Önem: Atmosferdeki CO_2, karasal ekosistemlerde fotosentezle karbon olarak bitki örtüsü ve toprak bünyesinde birikebilir. Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Çerçeve Sözleşmesi kapsamında atmosferden seragazı kaldıran herhangi bir işlem, faaliyet veya mekanizma yutak olarak adlandırılır. İnsan faaliyetleri, arazi kullanımı, arazi kullanımı değişikliği ve ormancılık (LULUCF) faaliyetleri yoluyla, karasal yutak alanlar, dolayısıyla karasal biyosfer sistemi ve atmosfer arasındaki CO₂ değişimi (karbon döngüsü) değiştirilebilir ^[2].

Değerlendirme: Türkiye’de 1990-2016 döneminde ormanlar ve işlenmiş orman ürünlerince tutulan karbon %118,6 artmıştır.

GRAFİK 1- TÜRKİYE’DE YUTAK ALANLAR VE KARBON TUTUMLARI (1990-2016)

Kaynak: Tarım ve Orman Bakanlığı, Orman Genel Müdürlüğü, Ulusal Envanter Gönderimleri (NIR) 2018

Veri dosyası için tıklayınız.

KAYNAKLAR

[1] http://www.karbonkayit.cob.gov.tr/Karbon/Files/terimlers%C3%B6zl%C3%BCg%C3%BC.pdf

[2] http://unfccc.int/land_use_and_climate_change/lulucf/items/1084.php